මේ ඉර හඳ යට හමුවී
ආදරයෙන්.......
කතා කරපු අය......
සෙනේ වඩපු අය.....
ළඟපාතකවත් නෑ.....
අද ඔබ කොතැනද
අද මා කොතැනද
දන්නේ නෑ නුඹ මටත් හොරා.......
ජීවන මහමග සටන් වැදී ඇත.........
නාඳුනනා පෙම්වතුන් වෙලා...........
දැන හඳුනාගත් කාලේ ඉඳලා
ළබැඳි දයාවෙන් සිටිය නිසා...........
අප වෙනුවෙන් අප නමින් හෙලන්නට
හෙටටත් කඳුළක් ඉතිරි වෙලා.........
ජීවිතේ හරිම පුදුමාකාරයි
.
මේ ජීවත් වෙච්ච කාලෙට කොයිතරම් නම් දෙනෙක් හමුවෙන්න
ඇතිද?
පාසලේ,පන්තියේ,කාර්යාලයේ........
කොහොම වෙන්වෙලා ගියත්......
ගොඩක් අයගෙ හිත්වල
මතකයක් වෙන්න
මට පුළුවන් වෙච්ච එක ගැන මට සතු‍ටුයි.
ඒ සුන්දර මනුස්සකම
මගේ ළඟ තියෙනවා කියලා
මට හිතෙන නිසා...
......
අසුන්දර රාජකාරි අතරට
පොඩ්ඩක් හරි සුන්දරත්වය මුසුකරන්න
මම කටයුතු කළා නේද
කියලා හිතෙනකොට
සතුටක් ජනිත වෙනවා හිත තුළ........
No comments:
Post a Comment